Saturday, June 30, 2012

එඩිතර ශර්ලොක් භානුක සහ බයේ දැඟලූ වොට්සන් (පළමු කොටස)

භානුක ගැන මතක පොත කියවන අය දන්නවනෙ. අර හිතේ අමාරුවට බීලා ගේට්ටුවක් දිගේ බඩගාපු හාදයා. මේකත් එයා ගැන කතාවක්ම තමා.

භානුකයගෙ කවදත් තිබුනෙ අහිංසක වැඩ. අහිංසක කම වැඩි නිසාම තමා කාපු පරිප්පු ඔක්කොම කෑවෙ. විනෝදාංශ වුනත් අහිංසක විදිහෙ ඒව. ඒ අතරෙ තිබුනු එක විනෝදාංශයක් තමයි පෑනේ මිතුරන්ට ලිවීම. ඉතින් මූ ඔය ලියුම් වල පොඩි පොඩි නයි ඇරියෙ නෑ කියන්නම බෑ. නමුත් කාටවත් හානියක් නෑ නෙ. 

තවත් විනෝදාංශයක් තමා රහස් පරීක්ශක පොත් කියවීම. මේකනම් උණක් ගානටම තිබිච්ච දෙයක්. මතකයා දන්න හැටියට භානුක නොකියවපු ශර්ලොක් හෝම්ස් පොතක් නැතුව ඇති. මොන කතාවක් වුනත් රහස් පරීක්ශක පොතක් නම් කියවලා ඉවර කරනකම් මිනිහට තාමත් නින්ද යන්නෙ නෑ.  රහස් පරීක්ශකයෙක් වෙන්න කොච්චර ආසාවක් තිබුනද කියනවා නම් භානුකගෙ පාසල් බෑග් එකෙත්, උත්තල කාචයකුයි, අඬුවක් (Tweezers) සහ පුලුන් කෑල්ලක් දාගෙන ආව. පොඩි කාලෙ හැටියට ඕව තමා මහා රහස් පරීක්ශකයන්ගෙ උපකරණ.

තත්ත්වය ඔය වගේ තියෙද්දි සාමන්‍යපෙළ කරල ගෙදර ඉන්න දවසක භානුකයා ආව අපේ ගෙදර. ඇවිත් මාවත් ඇදගෙන ගියා ප්‍රදර්ශණයකට මොකද්ද මංද අටමගලයක් අටවන්න. කොහොම හරි කිරිබත්ගොඩ පහුවෙනකොට මේකා කියපි, 'මචං මගේ පෙන් පැල් (පෑනේ මිතුරෙක්) ඉන්නවා මාකොළ, මිනිහ මං ගැන විස්තර හොයාගෙන මට පොඩි නෝන්ඩියක් දුන්නා, අපි මිනිහ ගැන විස්තර හොයාගෙන රිටන් එකක් දෙමුද?' කියල. මට හොඳටම ශුවර් අර පෑනෙ මිතුරා, මූ ඔය ලියුමක යවපු නාගරාජයෙක්ව භූමිතෙල් වලින් බැදලා හැරෙන තැපෑලෙන් එවන්න ඇති. කොහොම හරි භානුකයා මතකයාව වැඩේට කැමති කරව ගත්තා, 'මේක නිකං රහස් පරීක්ශක වැඩක් වගේ බං', කියලා.

දෙන්න එක්ක යන්න ගිය ගමනත් පැත්තකින් තියලා, කිරිබත්ගොඩින් බැහැලා, මාකොළ පාරෙ ඇවිදගෙන යනවා. භානුකයි මතකයයි නියම ශර්ලොක් හෝම්ස් සහ දොස්තර වොට්සන් වගේ තමා. භානුක කෙට්ටු උස (ඉතියෝපියාවෙන් ආපු) ශර්ලොක් හෝම්ස් වගේ. මතකයා බෝලගෙඩියක් වගේ; දොස්තර වොට්සන් මහතයි නේද? (මහත නැත්නම් ඔය හුලං ටිකක් ගහල හරි මහත් කරල දාමු, කතාවට හරියන්න).

දෙන්නගෙ සැලැස්ම වුනේ ලිපිනය පාවිච්චි කරලා ගේ හොයාගෙන බුවා ගැන විස්තරත් වටපිටින් හොයාගෙන, බුවාට මාට්ටු නොවී මාරු වෙන්න. ලිපිනය මාකොළ එකක් නිසා, දෙන්නත් එක්ක කිරිබත්ගොඩ ඉඳන් මාකොළටම පයින්ම ගෑටුවා. කතාව ගමනට දෝලාව කිව්වහේ, මාකොළටම පයින් ගියා දැනුනෙ වත් නෑ. දැන් නම් තක් වෙනකොටත් හන්දිපත් රුදාව.

කවද කාපු ටකරන්ද කිව්ව, දෙන්න එක්ක වටපිට මිනිස්සුන්ගෙන් අහගෙන හෙමිහිට හෙමිහිට මාට්ටු නොවී ගෙදර හොයාගන්න ට්‍රයි එක දුන්න. අහුවෙන්න කැමති නැති නිසා ඇත්ත බුවාගෙ නම කියන්න බෑ. ඉතින් භානුකයා කටට එන එක එක නම් කියනවා. ඒ මදිවට ගෙදර නොම්මරේ ළඟින් යන නොම්මර මිසක් හරි එක කියන්නෙ නෑ. නියම ලිපිනයෙ තියෙන්නෙ 2/122 වගේ අමුතුම නොම්මරයක්. කොහොම හරි දෙන්න එක්ක එක එක මිනිස්සුන්ගෙන් අහගෙන අහගෙන ටික ටික කිට්ටු කලා. කිට්ටු කලා කියල හිතාගත්තෙ නොම්මර ටිකක් ගැලපෙන නිසා. තාමත් ලිපිනයේ තියෙන පාරවල් හරියට ගලපගන්න බෑ. මේ වෙනකොට දෙන්නා මඟපෙන්වන්නන්ගෙ කීම අනුව එක එක අතුරු පාරවල් වලින් හැරිලා ගිහින් ප්‍රධාන පාරෙන් හුඟක් ඈතට ගිහින්.

ඔහොම යද්දි ගොඩවෙච්චි එක ගෙදරකදි අපිට තලත්තෑනි මනුස්සයෙක් හමුවුනා. කලින් වගේම එඩ්‍රස් එක වෙනස් කරල කිව්වම, මිනිහ ටිකක්වෙලා කල්පනා කරල, දිගට හරහට ප්‍රශ්ණ අහන්න ගත්තා. හොයන්නේ කාවද? මොකටද? අඳුනගත්තෙ කොහොමද? අරකද, මේකද, ඔක්කොම විස්තර අහනව. දොස්තර වොට්සන් (මතකයා) ට නම් බොරුවක් වත් ගොතාගන්න බැරි තරමට ප්‍රශ්ණ පත්තරේ සංකීර්ණයි. වොට්සන්ගේ සද්ද වානා. ඒ වුනාට ශර්ලොක් භානුක  බොරු ඇදබානවා ගේමක් නැතුව. වොට්සන් කට බලියාගෙන බලාගෙන ඉන්නවා මේ කෙප්ප කොහෙන් පාත් වෙනවද කියලා. කොහොම හරි ප්‍රශ්න පත්තරේ ඉවර වෙලා, අර මනුස්සයා එතන තියෙන හංදියකින් හැරිලා යන පාරක් ගැන කිව්ව. හම්මෝ... ඇති යන්තං කියලා වොට්සන්, ශර්ලොක්වත් ඇදගෙන අර හංදිය පැත්තට ශේප් වුනා. ශර්ලොක්ට වගේ වගක් නෑ. අර කියපු පාර දිගේ ගිහින් බලන්නම ඕනය කියල කිව්ව නිසා වොට්සන් අකමැත්තෙන් වුනත් (කරන්න දෙයක් නැතිකමටම) පස්සෙන් ගියා. හප්පේ ඒ පාර නිකං අඩිපාරක් වගේ එකක්. ඒ පාරෙ නම් පෑනේ මිතුරෙක් ඉන්න බෑ. තැපැල් පියුන් කවදාවත් මේ පාරෙ ගිහින් නැතුව ඇති. ටිකක් දුර ගිහින් වැඩේ හරි යන්නේ නැති බව තේරුනු නිසාම ශර්ලොක් භානුක ආපහු හරවගන්න වොට්සන්ට පුලුවන් වුනා. දැන් ඔන්න ගිය පාරෙන්ම ආපහු එනවා.

ආපහු එන්න තියෙන්නේ අර මනුස්සයගෙ ගේ ලඟින්. මෙන්න යකෝ මේ මිනිහා ගේට්ටුව ලඟට වෙලා බලාගෙන ඉඳලා අල්ලගත්තෙ නැතෑ අපිව. 'ආ පුතා... යාලුවාව හම්බ වුනාද?'

වොට්සන්ට නම් කටේ කෙළ නෑ ඇවිදලා එපාවෙලා. ශර්ලොක් භානුක ගේමක් නැතුව උත්තර දෙනවා, 'නෑනෙ අංකල්, මට එඩ්‍රස් එක වැරදිලාද කොහෙද'.

'හ්ම්ම්... එහෙම වෙන්නත් පුලුවන්, හැබයි පුතාල ගියහම තමා මට මතක් වුනේ චමින්ද කියල ලමයෙක් ඔය පල්ලෙහා පාරෙ ඉන්නව. එයා වෙන්න ඇති ඔය හොයන්නෙ. ආයෙත් හන්දියට ගිහින් දකුණු පැත්තෙ පාරෙ 8වෙනි ගෙදර. ගිහින් බලන්නකො'.

වොට්සන් තක්බීර් වෙලා බලං ඉන්නව. මේ මිනිහා මේ පළාතෙ ග්‍රාමසේවකද? නොදන්න කෙනෙක් නෑ වගේ ටෝක්ස් දෙන්නේ. මේ කතාවෙන් ශර්ලොක් භානුක ආයෙත් ෆෝම් වුනා. වොට්සන්ව කුනු මාලු කෑල්ලක් වගේ ඇදගෙන මූ ආයෙත් දුවපි අර කියපු හංදිය පැත්තට. වොට්සන්ට බඩගිනියි, මහන්සියි, හම්මෝ මේ රහස් පරීක්ශක වැඩේ නම් මරණයක්.

කතාව දිග වැඩියි. ලබන සතියේ දෙවෙනි කොටසේ වොට්සන් මරණ බයෙන් තැතිගත් හැටි, ශර්ලොක් භානුක ගේ ලොමු දැහැගැන්වෙන බොරු, සහ මාරක හංදියේ නිළ නොළත් ග්‍රාමසේවකගෙන් බේරී ආ හැටි කියවෙනවා.

Sunday, June 24, 2012

සාපයෙන් මිදුනු උතුරේ මිනිස්සු

පහුගිය දවසක දන්න හඳුනන යහලුවෙකුගෙ ආයතනයකින් උතුරෙ කරන ව්‍යාපෘතියක ස්වෙච්ඡා සේවකයෙක් විදිහට මටත් උතුරු පළාතට යන්න ලැබුනා. මතක පොතේ මේ පිටුව වෙන් කරන්න යන්නෙ උතුරෙදි ලැබුනු අත්දැකීම් බෙදාහදා ගන්න.

පැහැබර අනාගතයක් වෙත දෑස් දල්වා...
අවුරුදු තිහකටත් වඩා වැඩි කාලයක් උතුරෙ මිනිස්සුන්ව පෙළපු සාපලත් යුද්ධය නිමා වෙලා අවුරුදු ගානක් ගතවෙලා ගියත්, ඒ පළාත් වල ඉන්න සාමාන්‍ය ජනතාවගෙ ජීවිතය තාමත් සාමාන්‍ය තත්ත්වය කරා එලඹෙමින් තිබුනා. නමුත් අඩුපාඩු බොහොමයි. හමුදාවෙ සහෝදරයො එකතු වෙලා තමන්ගෙ පඩියෙන් සල්ලි ටිකක් ඉතුරු කරලා සමහර තරුණයන්ට බයිසිකල් අරන් දීල තිබුන. මේ මිනිස්සුන්ට ‍යුද්ධය නිසා හැමදේම නැති වෙලා තිබුනු නිසා, ආපහු බිංදුවෙ ඉඳන් පටන්ගන්න වෙලා. ඔවුන්ගෙ ජීවිත් නැවත ගොඩනඟන්න හමුදාවෙන් ඉටුකරන මෙහෙය ඉතාම ප්‍රශංසනීය බව නොකියා බැහැ. හැබයි මොන දේ නැති වුනත් ඔවුන්ගෙ හිතේ සාමකාමී ජීවිතයක් ගතකරන්න තියෙන බලාපොරොත්තුව නම් නැති වෙලා ගිහින් තිබුනෙ නෑ.

වෙනදට කාර්යාලයෙ මේසෙට පුටුවට හිරවෙලා උන්නු අපි හැමෝම, මේ අසරණ වුනු අපේම සහෝදර සහෝදරියන්ට පිහිට වෙන්න ලැබීම ගැන ඉතාම සන්තෝශයට පත්වුනා. බරවැඩට හුරු නැති අතපය කැපුන, සීරුනා, අත්වල දියපට්ට ආවා වුනත්, කිසිම කෙනෙක් ඒ ගැන පැමිනිලි කලේ නැහැ. කවුරුත් තමන්ට පුළුවන් විදිහට ශ්‍රමදානෙට සහභාගී වුනා. ව්‍යාපෘතිය යටතෙ ගෙවල් පනහකට වැඩි ගණනක් හදන්න නියම වෙලා තිබුනා. ඒවායින් 80%කටත් වඩා පුනරුත්ථාපනය කරපු කොටි සාමාජිකයින්ගෙ පවුල් වලට බෙදාදෙන්න නියම වෙලා තිබුනෙ. අපිට ලැබුනෙ වැසිකිළි වලවල් කපන්න, අත්තිවාරම් වේයන්ගෙන් ආරක්ශා කරගන්න රසායනික තවරන්න, බදාම/කොංක්‍රීට් අනන්න, බාසුන්නැහෙලට ගඩොල්, බදාම ගෙනිහින් දෙන්න වගේ වැඩ. ගෙදර එනකොට මුළු ඇඟම රිදෙනවා. අතපයේ කෑලි නැහැ. කරගැටත් ඇවිත්. නමුත් සහභාගි වෙච්ච හැමෝම ආවෙ ඉතාම සතුටින්. අසරනයින්ට පුලුවන් තරමින් පිහිට වෙන්න ලැබුනා කියන සන්තෝසෙන්.

එයාලට එක සිංහල වචනයක් වත් බෑ. අපි දෙමළ දන්නෙ නෑ. නමුත් කොහොම කොහොම හරි දන්න දෙමළ වචන කීපයක් කියලා, අතින් පයින් කතාකරලා තමා වැඩ කරන්නෙ. වැඩවල කිසි අඩුපාඩුවක් නෑ.

අපි වැඩකරන අතරෙ අපට නොයෙක් සැළකිලි සංග්‍රහ. ඒ පළාතට ආවේණික පළතුරු, කුරුම්බා එහෙම හම්බවුනා. හප්පේ පළතුරු වල රස! පැපොල් ගෙඩියක් වුනත් පුදුම රසයි. වැස්ස අඩු නිසා වෙන්න ඇති.

මේ ගිය හැම ගමනකදිම මතකයා මේ දුප්පත් අසරණ මිනිස්සුන්ගෙන් පාඩම් ඉගෙන ගත්තා. ඒ එක පාඩමක් තමා මේ මිනිස්සු තමන් කරන වැඩේට බොරුකරන අය නෙවෙයි. හොරට වැඩ කෙරිල්ලක් නෑ. වැඩක් කරන්න ගත්තොත් ඒක හරියට කරනවා. අනුන් කියනකම් ඉන්නෙ නෑ. තමන්ම ඉදිරිපත් වෙලා කරනවා. තවත් දෙයක් තමයි ඔවුන් කරන වැඩක ඇති නිමාව. වළක් කැපුවත් ඒක හරියටම චතුරශ්‍රයක්, අංශක අනූවෙ කෝණ. නිමාව (Finishing) කියන දේ හරියට ආගමක් වගේ භක්තියෙන් කරන්නෙ.  ගිය කවුරුත් පුදුම වෙලා බලන් හිටියා.

මතකයා වැඩියෙන්ම පුදුම වුනේ පුංචි පැටියෙක් නිසා. මතකයා ඇතුලු පිරිස වැඩකරන තැනට සංග්‍රහ විදිහට දිවුල් හම්බවුනා. ගැට වුනත් පුදුම රසක්. කට්ටිය දිවුල් කාලා එක දිවුල් ගෙඩියක් ලඟ තිබුනු පුටුවක් උඩ තියලා තිබුනා. පුංචි දරුවො පිරිසක් අපි වැඩ කරනව බලන්නත්, සෙල්ලම් කරන්නත් ඒ අවට ගැවසෙමින් හිටිය. ඒ අතරින් පුංචි පුතෙක් ඇවිත් අපේ නඩේ කෙනෙක්ට ඇඟිල්ලෙන් ඇනල පුටුව පෙන්න පෙන්න මොකද්ද කියනව. 'තන්නි?' පුටුව උඩ තිබුනු වතූර බෝතලේ අතට ගන්න ගමන් අපි ඇහුව. ඔළුව දෙපැත්තට වනල නෑ කියල, අර පුංචි බබා, දිවුල් ගෙඩිය දිහාට ඇඟිල්ල දික් කරනව. අපි එයාට ඒක දුන්න. මතකයා පුදුම වුනේ ඒ දරුවගෙ පුංචි වයසට තිබුනු ආචාරශීලී කමට. ඉල්ලගත්තා මිසක් ගත්තෙ නෑ. ඒ විතරක් නෙවෙයි තමන්ට හම්බවුනු දිවුල් ගෙඩිය අනිත් අය එක්ක බෙදාගෙන කනව මතකයා බලාගෙන. මතකයා තවත් අත්දැකීමක් මතක පොතට එකතු කරගත්ත, පාඩමක් විදිහටම.

මොනවද ඕනෙ කියල වැඩිහිටි පිරිමින්ගෙන් ඇහුවම ඔවුන් ඉල්ල්න්නේ ඊලම් වත්, රටෙන් කෑල්ලක් වත්, පොලිස් බලතල වත් නෙවෙයි. ඔවුන් ඉල්ලුවෙ ඔවුන්ගෙ වගාකටයුතු සඳහා වතුරත්, බීජ පැලත් පමණයි. 'අපට වගාකරගෙන කන්න පුළුවන්', ඔවුන් එහෙම කියන්නෙ දැඩි ආත්ම විශ්වාසයකින්. ඒ ආත්මවිශ්වාසය හෙට දිනයේ අපේ රට ඉසුරුමත් කරවන්නට ලාංකික අප කාටත් දිරියක් වේවි.
සිවු හෙළයටම සතරවරම් දෙවි පිහිටයි!

(පින්තූරය ලබාදුන් සුභාශ් සහෝදරයාට මතකයාගෙන් නොවක් තුති)

Sunday, June 17, 2012

දියවෙන විදේශ සංචිත, අවප්‍රමාණය වන රුපියල සහ ණයබර

පහුගිය දොහක ලංකාවෙ මහ බැංකුව කියල තිබුන රුපියල ඇමරිකානු ඩොලරයෙන් 1/125ක තත්ත්වයට ඒවි කියල. නමුත් ලාංකික ව්‍යාපාරික ප්‍රජාව නම් ඒ ගැන වැඩි විශ්වාසයක් පළකලේ නැහැ. ලංකාවෙ විදෙශ සංචිත හැමදාම දියවෙලා යන එක තමයි වුනේ. ඇයි අපට එහෙම වෙන්නෙ? ඇයි අපි හැමදාම අනිත් රටවලින් ණයට ගන්නෙ? ඇයි රුපියල හැමදාම අවප්‍රමාණය වෙන්නෙ?
 
ඔය ප්‍රශ්ණ වලට මූලික වෙන ආර්ථික කාරණා බොහොමයි. නමුත් ඒ අතරින් වැදගත්ම දෙයක් තමයි, ලංකාවෙ ආනයන, අපනයනයන්ට සාපේක්ශව ඉහළ අගයක් ගැනීම. ඉතින් අපි මොකද කරන්නෙ? පිටරටින් බඩු ගෙන්නන එක තහනම් කරමු! පිටරටින් ගෙනෙන බඩු වලට ඉහළ බදු ගහමු! එහෙමත් නැත්නම් පිටරටින් ගෙන්වන බඩු වර්ජනය කරමු! එහෙම කරලා ගල් යුගයට යමු! 


ගෝලීයකරණය විසින් වෙලාගත්, ගෝලීයකරණය විසින්ම සැදූ න්‍යායන් මත පාලනය වන නූතන ලෝක ආර්ථික රටාව තුළ අපට ආනයනයන්ගෙන් තොරව නැගී සිටිය හැකිදැයි කල්පනා කර බැලිය යුතුය.

නීති දමා, බදු වැඩිකර ආනයනයන් පාලනය කිරීම රජයකට කළහැකි වුවත්, ඒ ආනයනයන්ගේ අවශ්‍යතාවය රජයකට පාලනය කල හැකිදැයි සිතා බැලිය යුතුය. කිසිවෙකු පිස්සුවට පිටරටින් භාන්ඩ ආණයනය කරන්නේ නැත. රට තුලින් සපුරාගත නොහැකි අවශ්‍යතාවයන් සපුරා ගැනීමට ආනයනයන් කරනු ලබයි. එහෙනම් නීතිරීති, බදු මඟින් අවශ්‍යතා පාලනය කරන්නට පුළුවන් විය යුතුය. නැත්නම් බඩයන්නට බෙහෙත් බීපු එකාගේ පස්සා පැත්ත මසා දැමුවාක් මෙන් අවශ්‍යතාවයන් ඉටු නොවීම තුලින් අනවශ්‍ය පීඩනයන් රට තුළ ඇති වෙයි. මීට කදිම උදාහරණය වන්නේ, ඉදිකිරීම් සඳහා අත්‍යවශ්‍ය අමුද්‍රව්‍යයක් වන වැලි, ගොඩදැමීම හා ප්‍රවාහනය සීමා කරමින් පැනවූ නිතිරීතීන්ය. වැලි නැතුව ගොඩනැඟිලි හදන්නට බැරිය. ගොඩනැඟිලි හදන තැන් වල වැලි නිධි පහල වන්නේද නැත. ගංගා පතුල වැලි ගොඩදැමීමෙන් විනාශවන බව ඇත්තකි. එහෙනම් එයට විකල්පයක් හොයනවා විනා අතීසාරයට අමුඩගසන්නා සේ වැලි ප්‍රවාහනයට, ගොඩදැමීමට අවහිරතා පැනවීම අණුවන කමකි. පමාවී හෝ මේ සත්‍යය වටහාගත් රජය මෑතකදී වැලි ප්‍රවාහනය සඳහා වූ නීති රීති ලිහිල් කලේය. ඒ වැටහීම වූ පාලකයන්ට ජය!

ආනයනයන්ටද කළ යුත්තේ මෙයම නොවේද? රජය හෝ මහ බැංකුව ඉදිරිපත් වී ලංකාවට වැඩිම වියදමක් දරා ගෙන්වන ආනයන භාණ්ඩයන් සොයා බලා, ඒ භාණ්ඩයන්ගෙන් සපුරාගන්නා අවශ්‍යතා සොයාබලා, ඒ සඳහා හැකිනම්, දේශීයව සොයාගතහැකි අමුද්‍රව්‍ය ඇසුරින් දේශීය ආදේශකයන් ලබාදිය යුතුය. දේශීයව මුළු අවශයතාවයම සපුරාගත නොහැක්කේ නම් ඉතිරිය පමණක් ආනයනයට ඉඩ දිය යුතුය. දේශීය නිශ්පාදකයන් ආරක්ශා කොට, ඔවුන්ට දිරි දී, දේශීය නිශ්පාදනය ඉහළ දැමීම තුළින්ම පමණකි අපට මේ සදානනික වූ ණය චක්‍රයෙන් ගැලවිය හැක්කේ.

හැම දෙයක්ම අපට අපේ රට තුළම නිෂ්පාදනය කරගත නොහැකි බව අප තේරුම් ගත යුතුය. එසේනම්, එබඳු දේ අවම මිළකට හා එම මිළට සරිලන තත්ත්වයෙන් (Quality) ලබාගත හැකි වෙළඳපළවල් සොයාගත යුතුය. අපේ ජනපතිතුමා ඉරාණයෙන් සහන මිළ යටතේ ඉන්ධන ලබාගන්නට කටයුතු කළ ආකාරය මෙයට කදිම උදාහරණයකි.

ආණයන භාණ්ඩයන්ගේ තත්ත්වය පරීක්ශා කර බැලිය යුතුය. තත්ත්වයෙන් බාල, ප්‍රයෝජනයට ගත නොහැකි භාණ්ඩ සඳහා අපේ රටේ මුදල් නිකරුනේ නාස්ති නොකළ යුතුය.

අපේ නිශ්පාදන සඳහා ඉහළම මිළක් ගෙවන වෙළඳපලවල් සොයාගත යුතුව ඇත. භාණ්ඩ වල වටිනාකම වැඩිකරන, තත්ත්වය ආරක්ෂා කරන ඇසුරුම් ක්‍රමවේදයන් අප පුරුදු පුහුණු කළ යුතුය. 

මේ කළහැකි දේ වලින් අල්පයකි. මේ දේවල් රජයට පමණක් කළ නොහැක. මහජනතාව ලෙස අපද අපේ ලක් මව උදෙසා කැපවී කටයුතු කළයුතු වෙමු. 

අපනයනයන් වැඩිවන තාක් රුපියල සඳහා වූ ඉල්ලුම වැඩි වන්නේ නැත. එනම්, එය දිගටම අවප්‍රමාණය වීම වැළැක්විය නොහැක. ආනයනයන්ට සාපේක්ශව අපනයනයන් වැඩිකර නොගන්නේ නම්, ලංකාවේ ගෙවුම් ශේෂය සෘණ අගයක් ගැනීම වැලක්විය නොහැක. ගෙවුම් ශේෂය සෘණ අගයක් ගන්නා විට විදේශ සංචිතයන් ගොඩනගන්නේ කෙසේද? ණය වලින්මය. ආණ්ඩුව අද ණය ගන්නේ ආසාවට නොව නොගෙන බැරි නිසාය. ඒකට ආණ්ඩුවට බැනලා වැඩක් නැත. ණය නොගන්නා තත්ත්වයට රට ගෙන ආ හැක්කේ අණ්ඩුවට නොව ඒ රටේ ජනතාවටය.

Saturday, June 9, 2012

දිනිති නඟාගෙ 'පටලැවිල්ල'

මේ පෝස්ටුව දාන්න හිතුනේ මතකයාගෙ හිතවතියකගෙ දස්කමක් ගැන හොරනෑවක් නඟන්න. බොරු සෝබන නැති කලාකාරයන්ට දක්ශකම් තිබුනත් තැනක් ලැබෙන්නේ අඩුවෙන්. ඒ දක්ශකම් වල තියෙන අඩුපාඩුවක් නිසා නොවෙයි, බොරු සෝබන නැතිකම නිසා. කළාකාමී උසස් රසවින්දනයක් ඇති ජාතියක් වුනු අපේ හෙළ කළාකෙත් පුරන් වෙන්න මේ හේතුවත් බලපාන්න ඇති. කිසිම තෙරුමක් නැති, අඩුම ගනනේ ශබ්ද රසයක් වත් නැති, ඇඟ හොල්ලන්න විතරක් නිර්මාණය වන සිංදු අතරෙ, අමාරුවෙන් හරි උඩුගංබලා පීනන තරුණ කළාකරුවො ඉන්නවා කියන එකත් වාසනාවක්. නිකන්ම නිකන් වචන පේළි, රසයක් නැති ඔක්ටොපෑඩ් සංගීතය මුසුවුන සිංදු අතරින් එහෙම අවංක නිර්මාණයක් හොඳින් කැපිල පේනව. මේ කියන්න යන්නෙත් ඒ වගේ උඩුගං බලා පීනන තරුණ කළාකාරියකගෙ නිර්මාණයක් ගැන.

මතකයා මේ කියන්නේ දිනිති බෝගොඩ ගායනා කරන 'පැටළුනා' ගීතය ගැන. නෑ නෑ මතකයට පැටළුනා නෙවෙයි. ඕක තමයි ගීතයෙ නම. ගීතයෙන් කියවෙන්නේ, නන්නාදුනන වංක ආදරය පස්සෙ ගිහින් ජීවිතය පටලවගත්තු තරුණියක් ගැන. මාතෘකාව ඉතාම කාලෝචිතයි. නූතන සමාජයේ මුල්බැසගෙන තියෙන 'රැවටිල්ල' සහ 'රැවටීමට භාජනය වන' අහිංසකයින් ගැන මේ ගීතයෙන් අනුකම්පාසහගත විවරනයක් කෙරෙනව. වසන්ත දුක්ගන්නාරාළ (දුකා) අතින් ලියවුනු සංවේදී පදපේළි අතරින් නැඟෙන අර්ථරසය වගේම රංග දිසානායකයන් අතින් සංගීත නිර්මාණය වුනු මේ ගීතයට දිනිති බෝගොඩ තම ගායන හැකියාවෙන් දායක වෙන්නෙ, අති සාර්ථක නිර්මාණයක් බිහි කරන්න.

මතක පොතේ පාඨකයන්ටත් මතකයා ආරාධනා කරනවා මේ ගීතය අහලම බලන්න...


Sunday, June 3, 2012

ඉන්ධන ඉතුරු කරගෙන වාහනේ යමු

අපි වාහන එලවන හැටි ගැන, common courtesies ගැන, බීල ගිහින්, නොබී ගිහින් වෙච්චි දේවල් එහෙම කතා කලානෙ. මතකයාගෙ පඩි පැකට්ටුවෙන් ලොකු ප්‍රතිශතයක් ඉන්ධන වලට වෙන් කරන්න වෙලා තියෙනව. කාලීන මාතෘකාවක් විදිහට, ඉන්ධන මිළ අහස උසට යන නිසාම ඉන්ධන ඉතුරු කරගන්න පුළුවන් විදිහවල් ටිකකුත් කතා කරමු.

1. හරිහමං එන්ජින් ඔයිල් එකක් පාවිච්චිය: අද වෙළඳපොලේ නොයෙක් නම් වලින්, එක එක මිළගණන් වලට නොයෙක් අවශ්‍යතාවන්ට හරියන විදිහට හදපු එන්ජින් ඔයිල් තියෙනව. ඉතින් ඔය අතරින් තමන්ගෙ වාහනයට හරියන ඔයිල් වර්ගය තෝරගත්තොත් 2% විතර ඉන්ධන ඉතිරියක් වෙනව කියල 'ෆෝඩ්' මෝටර් රථ සමාහම කරපු අධ්‍යයනයකින් හෙළිවෙලා තියෙනව. ඉතිං කොහොමද මේක කරන්නේ?


වෙළඳපොලේ තියෙන එන්ජින් ඔයිල් වර්ග අතර තියෙන ජනප්‍රිය වර්ග තමයි; සින්තටික් (Synthetic), සෙමි-සින්තටික් (Semi-synthetic), හා මිනරල්/මිනරල් මල්ටිග්‍රේඩ් (Mineral/Mineral Multigrade) යන වර්ග. මේවායේ තියෙන ගතිගුණ වෙනස්. එන්ජින් ඔයිල් එකක් තෝර ගැනීමේදි වැදගත්ම අංගය වෙන්න එහි ඝණත්වය (Viscosity).


තෙල් වල ඝණත්වය ගැන එහි ඇසුරුමේ සඳහන් කරල තියෙනව. ඔය දකුනු පැත්තෙ පිංතූරෙ තියෙන කෑන් එකේ නිල් පාට කොටුවක් ඇතුල සුදු පාට අකුරින් ලියලා තියෙන්නේ ඝණත්වය ගැන තමයි. අළුත් එන්ජිමකට නම් ඒකෙ නිෂ්පාදකයා නියම කරල තියෙන ඝණත්වය අනුව තෙල් යොදන්න ඕන. ඔය ලියල තියෙන්න තෙල් එක එක උශ්ණත්වයෙදි ඝණත්වය වෙනස්වෙන පරාසයක්. සාමාන්‍යයෙන් නම් අළුත් එක්ජිමකට දාන්නෙ කුඩා W අගයක් හා කුඩා පරාසයක් ඇති තෙල්. නමුත් එන්ජිමේ වයස අනුව (කොච්චර කිලෝමීටර් ගානක් දුවල තියෙනවද) කියන එක අනුව දාන්න ඕන තෙල් වල ඝණත්වය වැඩි වෙනවා. එහෙම කරන්න වෙන්නේ එන්ජිම කාලයක් දුවනකොට ගෙවෙන නිසා. පරන එන්ජිමකට ඝණත්වය අඩු තෙල් දැම්මොත් ඒ එන්ජිමේ ගෙවීම තවත් සීග්‍ර වෙනවා. ඒ වගේම එන්ජිමේ ඇතුලත නියමිත පීඩනය පවත්වාගන්න බැරි නිසා වාහනේ අදිනවා හොරයි. අළුත් එන්ජිමකට ඝණත්වය වැඩි තෙල් දැම්මොත් එතකොටත් එන්ජිමේ ගෙවීම තවත් සීග්‍ර වෙනවා.
ඝණත්වය වැඩි තෙල් වලින් එන්ජිමේ ක්‍රියාකාරිත්වයට අනවශ්‍ය ප්‍රතිරෝදයක් ඇතිකරන නිසා ඒත් වාහනේ අදිනවා හොරයි.

2. ටයර් වල හුලං: දැන් බලනව ඇති ටයර් වල හුලං නැතුව ගල් තියෙනවයැ කියල. තමන්ගේ වාහනයෙ නිශ්පාදකයා නියම කරපු රිම්/ටයර් සයිස් එකම පාවිච්චි කරන එක හොඳයි. නිශ්පාදකයා නියම කරන පීඩන අගයටම නියම විදිහට ටයර් වල හුලං පීඩනය තියාගත්තොත්, වාහනය ඉන්ධන ලීටරයකින් උපරිම දුරක් යාවි. ඒක වෙන්න මෙහෙමයි. ටයර් වල හුලං පීඩනය
නියම ප්‍රමානයවඩා අඩු වුනොත් ටයර් එකේ වැඩි පෘශ්ඨ ප්‍රමානයක් පාරේ ගෑවෙනවා. උවමනාවට වඩා වැඩි ඝර්ශණය මැඩගෙන ඉදිරියට යන්න එන්ජිමට වැඩියෙන් ඉන්ධන පුච්චලා වැඩි බලයක් යොදන්න වෙනවා. නියම ප්‍රමානය වැඩියෙන් හුලං පීඩනය තියාගත්තොත් අඩු පෘශ්ඨ ප්‍රමානයක් පාරේ ගෑවෙනවා, ඒක මාරන්තිකයි. මොකද බ්‍රේක් අහන්නේ නෑ. ටයර් වලටත් ඉතා හොඳයි නියම හුලං පීඩනය තියාගත්තොත්.

3. එන්ජිම නියම ලෙස සූසර කොට තබාගැනීම: (මොකක් යකෝ, මේක රේඩියෝ එකක්ද සූසර කරන්න?) හැම එන්ජිමක්ම කිලෝමීටර ගණනකට වරක් සූසර (නැත්නම් සිංහලෙන් කිව්වොත් ටියුන්) කලයුතුයි. මේක අපට කරන්න බැහැ. ඒ සඳහාම පුහුණු කරපු කාර්මිකයෝ ඉන්නව. ඒවට අවශ්‍ය යන්ත්‍ර සූත්‍ර උපකරණ තියෙනව. එහෙම විශ්වාසදායී කෙනෙක් ලඟට ගිහින්
එන්ජිම සීරුමාරු කරගත්තොත් එන්ජිම උපරිමෙන් වැඩ කරයි.

4. වා පෙරණය පිරිසිඳුව තබාගැනීම: මේකට සිංහලෙන් කියන්නෙ 'එයා ක්ලීනර්' (Air Cleaner) එක කියල. දැන් මතක් වුනානෙ. මේක හරහා තමා එන්ජිම හුස්ම ගන්නේ. එන්ජිමට ඇදගන්නා වාතයේ තියෙන දූවිලි, බොරළු, කුණු පෙරලා පිරිසිඳු වාතය ලබාදීම තමා මේකෙ කාර්යය. අපේ රටේ සාමාන්‍යයෙන් දූවිලි අධිකයි. ඒක නිසා මාසයක
වරක් වත් වා පෙරණය පිරිසිඳු කරගත යුතුයි. ළඟම තියෙන සර්විස් සෙන්ටර් එකේ මල්ලි කෙනෙකුට රුපියල් 20-30ක් දීල කිව්ව නම් එයා ඔය වැඩේ කරල දෙයි. පිරිසිඳු කරන්නේ පීඩනයකින් යුත් හුලං පාරක් අල්ලලා. (කටින් පිම්බට බෑ.) වා පෙරණය පිරිසිඳුව තබාගැනීම ඔබේ නහය පිරිසිඳුව තබාගැනීම තරම්ම වැදගත්. නිකන් හිතල බලන්න නහය හිරවෙච්ච් දවසක බල්ලෙක් හපාකන්න එළවගෙන ආවොත් දුවද්දී හුස්ම ගන්න එක කොච්චරම අමාරුද කියල. එන්ජිමටත් ඒ වගේම තමා.

5. වායුසමීකරණයේ වා පෙරණය පිරිසිඳුව තබාගැනීම: මොකද්ද ඒ? මේ වා පෙරණය තියෙන්නේ අලුත් වාහන වල. පරණ ඒවයෙ මම දැකල නෑ. සමහර විට ඇති. ඔය දකුනෙන් තියෙන්න ඒ පෙරනය සාමාන්‍යයෙන් තියෙන තැන. පහළ රූප සටහනත් බලන්න.


ඔබේ වාහනයෙ වායු සමීකරණය වාහනය ඇතුලතින් හුලං ඇදල අරගෙන ශීත කරලා අත අරිනවා වාහනය ඇතුලටම. ඔහොම හුලං ඇදල ගන්න මෝටරයකින් වැඩකරන පංකාවක් (සිංහලෙන් කිව්වොත් ෆෑන් එකක්) තියෙනවා. ඇතුලත තියෙන වායුසමීකරණ උපාංග වල ආරක්ශාවට, අළුත් වාහන වල (2000න් වගේ පස්සෙ ආපු) වා පෙරණයක් තියෙනවා ඇතුලතින් ඇදල අරගත්තු හුලං පිරිසිඳු කරන්න
 වාහනය ඇතුලේ තියෙන දූවිලි හිරවෙලා මේකත් අවහිර වෙනවා. මේක සාමන්‍යයෙන් තියෙන්නේ වාහනයෙ ඩෑශ් බෝඩ් එකේ තියෙන ලාච්චුවට (glove compartment) ඇතුලෙන්. තමන්ටම ගලවලා සුද්ධකරගන්න පුළුවන්. නමුත් දන්නේ නැත්නම් වාහන වල වායු සමීකරණ අලුත්වැඩියා කරන තැනකින් කරගන්න පුළුවන්. ඔවුන් කරන දේ හොඳින් බලා හිටියොත් මේක ඔබටත් ගෙදරදිම කරගන්න පුලුවන්. 



6. අනෙකුත් කාලීන නඩත්තු: වාහනයෙ තියෙන අනිකුත් ඉන්ධන පෙරනයන්, ගියර් පෙට්ටියේ තෙල්, ආදියත් නියමිත කාලයේදී මාරු කරවා ගැනීම වැදගත්. මීට අමතරව පුහුණු කාර්මිකයෙක් ලවා වාහනය සර්විස් කරවා ගැනීම කරන්න පුලුවන්.

ෆෝඩ් ආයතනය කියන විදිහට සමහර වාහන වල ඉන්ධන පිරිමැස්ම 25%කින් වැඩිකරගන්න පුළුවන් නියමිත නඩත්තු හරියට කලොත්.
අපිත් අපේ රටේ සල්ලි නිකං අපරාදෙ පුච්චන්නේ නැතුව ගෙවන මුදලින් උපරිම ප්‍රයෝජනේ ගනිමු.

ඔබේ අත්දැකීමුත් අපිත් එක්ක බෙදාහදාගන්න. අපේ රට අවුරුද්දකට ඉන්ධන වලට කොච්චර නම් විදේශ සංචිත දිය කරනව ඇත්ද? ඒකෙන් ටිකක් වත් ඉතුරු කරගන්න ඇත්නම්...